De oude Staatsgalerie van Stuttgart ondergaat een grootscheepse uitbreiding. Achter het historische gebouw, in 1843 opgetrokken als museum voor beeldende kunst, legt de Duitse groepsmaatschappij van HBG, Wayss & Freytag Ingenieurbau, de laatste hand aan de ruwbouw van een nieuwe vleugel.
De uitbreiding gaat plaats bieden aan de grafische collectie van het museum. Stukken worden tentoongesteld in negen meter hoge expositiezalen, die aan weerszijden van het trappenhuis worden ingericht. Het gebouw is deels in beton en in deels in staal opgetrokken. De kelder en begane grond zijn volledig in beton uitgevoerd. De verdieping met expositiezalen is negen meter hoog. Op zes meter hoogte begint de staalconstructie, die zich doorzet naar de twee bovenste verdiepingen. In de wanden van de expositiezalen zijn terugspringende vlakken zichtbaar. Hierin worden staalplaten gemonteerd, waar de kunstwerken aan komen te hangen. Deze staalplaten maken deel uit van het beveiligingssysteem, dat werkt met magnetische velden. In september 2002 worden deze actief.